Dirk en Stefaan brengen elke werf tot leven

25-03-2021

Binnen Staalbeton is Varomat verantwoordelijk voor het volledige logistieke proces. De 13 collega’s werken samen als een goed geolied team en helpen Dirk en Stefaan van de vliegende brigade door het nodige materiaal klaar te zetten.

Een torenkraan die zware panelen hoog in de lucht hijst, het storten en polieren van beton nog voor de dag echt begonnen is: indrukwekkende scènes die het resultaat zijn van een goede samenwerking met alle partners.

Het goed laten draaien van een werf begint echter al veel vroeger. Zodra de vergunningen in orde zijn, kan al het nodige werfmateriaal voorzien worden op de locatie en wordt de site opgebouwd.

Dirk en Stefaan zijn graag geziene collega’s bij de aannemers binnen onze groep (Van Roey, vanhout.pro, Algemene Bouw Maes en Artem). Bouwen met mensen maar dan in praktijk, we laten hen graag aan het woord.


(links: Stefaan, rechts Dirk)

Dirk: “Al 32 jaar sta ik in voor het opstarten van de werven binnen de groep. Het is een erg gevarieerd takenpakket: water voorzien, de volledige technische werfinstallatie ophangen en aansluiten, nieuwe jongens wegwijs maken op de werf, maar ook het nodige werk in de torenkraan. Vroeger hadden we als Varomat onze eigen torenkranen en zette ik ze zelf in elkaar. Altijd met een collega uiteraard omwille van de veiligheid. Sinds 8 jaar kan ik rekenen op Stefaan als mijn gewaardeerde compagnon de route.”

Stefaan: “Eerst werkte ik in het atelier bij Varomat. Naarmate het aantal werven toenam, ging ik meer en meer met Dirk de baan op. Onze opdrachten zijn heel wisselend: zo staan we ook in voor de 3-maandelijkse keuring van het hijsmateriaal en het activeren van de walkie talkie in de torenkraan.

Werken in een torenkraan, daar heb ik echt aan moeten wennen. Voor het project Commerce 46 in hartje Brussel staat de kraan op 68 meter hoogte, die van de Westewagenstraat in Rotterdam op 58 meter. Elke keer als ik boven sta, ervaar ik het als een persoonlijke overwinning.”

Dirk: “Het is vaak fysiek zwaar werk en we maken lange dagen maar ik zou voor geen geld van de wereld willen ruilen. Jaarlijks rijden we toch minstens 36 000 km en zien we een groot deel van België. We zijn elke dag buiten en ook al begint de dag met slecht weer, vaak klaart het nadien toch op.

Elke dag is anders en we ontmoeten ook veel collega’s over de verschillende bedrijven heen, dat maakt het boeiend. We hebben ook de nodige vrijheid om onze planning zelf op te maken. Zo stond de ontmanteling van de werfverlichting voor het project InnovOcean op het programma. Ik nam mijn vrouw mee naar Oostende en nadat het werk klaar was, kon ik met haar nog gaan wandelen aan zee. Genieten!

Het is ook erg dankbaar werk. Begin 2017 rond 14u in de namiddag kwamen we terug van Gent, we waren al ter hoogte van Kruibeke. Tot we plots telefoon kregen van collega Bavo, die in volle afwerking zat voor Sportoase Oudenaarde. Er moest een kabel door een buis van 60 centimeter getrokken worden en het lukte maar niet terwijl ze volop het zwembad aan het vullen waren. Of wij niet konden helpen? Stefaan en ik keken elkaar aan, namen de eerstvolgende afrit en reden terug naar Oost-Vlaanderen, bestemming Oudenaarde deze keer.

Na twee uur proberen, zakte de moed in onze schoenen en het water ook! We besloten het nog een laatste keer te proberen, ondertussen was het al 18 uur. En gelukkig, het lukte: eindelijk kwam de kabel door de buis! Allebei natte voeten maar het werfteam was ontzettend tevreden. De volgende keer dat we op de werf kwamen, stonden er koffiekoeken klaar om ons te bedanken. Zo’n gebaar, dat doet deugd!”

Stefaan: “Omwille van corona rijden we de laatste maanden apart naar de werf. Dat maakt het natuurlijk minder gezellig onderweg maar zo kunnen we nadien nog apart door naar een andere werf voor kleine opdrachten.

Onze werfbus is prima uitgerust en we hebben materiaal bij voor elke denkbare klus.

Voor de grote projecten werken Dirk en ik omwille van veiligheid wel samen, we schieten goed met elkaar op en waar het kan, maken we samen het nodige plezier.

Het klopt inderdaad dat we lange dagen maken: vaak gaat de wekker ’s ochtends om 4u30 af. Maar omdat de variatie zo groot is, gaat de dag ook sneller vooruit dan toen ik nog in het atelier van Varomat werkte. Een topjob!”